Τα Χριστούγεννα είναι μια ειδική και πολυαναμενόμενη ημερομηνία για πολλούς, ειδικά για τους πιο μικρούς του σπιτιού∙ είναι μια εποχή γεμάτη παραδόσεις, κάλαντα, φάτνες και σκηνές γέννησης του Χριστού, γεμάτη με τον Άγιο Βασίλη, μια εποχή οικογενειακών δείπνων και συναντήσεων με φίλους. Τα Χριστούγεννα πέφτουν κοντά στην αλλαγή του έτους, όπου βάζουμε νέους στόχους (επιθυμίες) και σχεδιάζουμε πολλές αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο που δεν φτάνουμε πάντα να πραγματοποιήσουμε.
Ίσως δεν έχετε σταματήσει ποτέ για να το σκεφτείτε, αλλά τί γνωρίζουμε πραγματικά για το νόημα των Χριστουγέννων;
Αν αναζητήσουμε στην Wikipedia, ο όρος «Χριστούγεννα» ορίζεται ότι προέρχεται από την φράση «Χριστού γέννα», και είναι μια από τις πιο σημαντικές εορτές του Χριστιανισμού, που μνημονεύει την γέννηση του Ιησού του Χριστού στην Βηθλεέμ, γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου στην Καθολική Εκκλησία, στην Αγγλικανική Εκκλησία, σε κάποιες Προτεσταντικές κοινότητες, και στις περισσότερες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Πολλοί άλλοι πολιτισμοί έχουν επίσης υιοθετήσει αυτήν την γιορτή ως παράδοση και άλλοι μπορεί να αλλάζουν την ημερομηνία, αλλά γιατί οι περισσότερες εορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου;
Τα Χριστούγεννα και ο Ήλιος
Αν παρατηρήσουμε την κίνηση του Ήλιου, βλέπουμε ότι κινείται επίσης από τον νότο προς τον βορρά και από τον βορρά προς τον νότο. Στις 21 του Δεκεμβρίου ξεκινάει ο χειμώνας στο Βόρειο Ημισφαίριο∙ από τις 24 Δεκεμβρίου, ο Ήλιος συνεχίζει προχωρώντας προς τον βορρά. Αν δεν συνέχιζε αυτήν την πορεία του, θα πεθαίναμε από το κρύο, δεν θα έδινε θέση στην άνοιξη∙ ο Ήλιος μας θερμαίνει, μας δίνει ζωή.
Κάποιες γιορτές που συμπίπτουν με αυτήν την περίοδο ήταν παγανιστικού χαρακτήρα και συσχετιζόντουσαν με το ηλιοστάσιο. Κάποιοι πολιτισμοί ανέφεραν στις αστρολογικές τελετουργίες τους εορτασμούς προσφέροντας λατρεία σε κάποιον θεό ήλιο∙ όπως τον Απόλλων και τον Ήλιο (στην Ρώμη και την Ελλάδα), τον Μίθρα (στην Περσία), τον Huitzilopochtli (στην Tenochtitlán), τον Cápac Raymi των Ίνκας, την Natalis Solis Invicti των Ρωμαίων, μεταξύ άλλων.
Τα Χριστούγεννα είναι μια ηλιακή γιορτή, όλες οι αρχαίες θρησκείες λατρεύανε τον Ήλιο.
Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι το Άστρο Βασιλιάς, ο Ήλιος, δεν ήταν μόνο ένα φωτεινό σημείο στον ουρανό∙ αλλά επίσης ότι είχε αποκτήσει στην αρχαιότητα μια έλξη και ένα κάλεσμα στο πνευματικό έργο. Για αυτό τα Χριστούγεννα είναι εσωτερικά συνδεδεμένα με τον Ήλιο, αλλά με έναν πνευματικό ήλιο.
Ο φυσικός Ήλιος δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα σύμβολο του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΗΛΙΟΥ, του Χριστού-Ήλιου.
Συμβολολογία της φάτνης
Τα Χριστούγεννα σχετίζονται με μια φάτνη ή Βηθλεέμ, όπου γεννιέται το παιδί Θεός (το παιδί Ήλιος) σε έναν ταπεινό στάβλο, περιτριγυρισμένο από διάφορα ζώα. Αυτό έχει έναν εσωτερικό συμβολισμό.
Αυτός ο στάβλος της Βηθλεέμ βρίσκεται μέσα σε εμάς τους ίδιους, όπου κατοικούν στο εσωτερικό του τα «ζώα της επιθυμίας», συμβολίζοντας αυτά τα εγώ που κουβαλάμε στον ψυχισμό μας και αποτελούν το ΕΓΩ. Κάθε ζωικό στοιχείο συμβολίζει ένα καθορισμένο Ψυχολογικό Εγώ ή ελάττωμα όπως την οργή, την υπερηφάνεια, την λαιμαργία, την λαγνεία, κλπ., τα οποία πρέπει να εξαλείψουμε ώστε να γεννηθεί μια αρετή, ώστε να γεννηθεί μέσα μας αυτός ο Χριστός Ήλιος, αυτός ο εσωτερικός Χριστός.
Πρέπει να κατανοήσουμε τον Χριστό όχι ως ένα άτομο, ο Χριστός στον αυθεντικό εσωτερισμό είναι ο ηλιακός Λόγος που αντιπροσωπεύεται από τον Ήλιο. Η Γνώση μας προσκαλεί να εργαστούμε εσωτερικά ώστε αυτός ο εσωτερικός Χριστός να γεννηθεί μέσα μας, να αναλάβει όλες τις νοητικές, συναισθηματικές, κινητικές, ενστικτώδεις, και σεξουαλικές διαδικασίες μας.
Πρέπει να κατανοήσουμε όλα αυτά με έναν πιο εσωτερικό τρόπο, με έναν πιο βαθύ τρόπο, έχοντας κατανοήσει ότι ο Ήλιος σχετίζεται με την καρδιά μας και ότι πρέπει να γεννηθεί κάτι νέο μέσα μας, συμβολίζοντας την γέννηση, μια ριζική αλλαγή∙ αυτά θα ήταν τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.
