Νικήστε το στρες με τον διαλογισμό
Σε αυτές τις εποχές, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν λιγότερο ή περισσότερο στρες. Με αυτήν την έννοια, το στρες (λέξη δάνειο από τα αγγλικά) ή άγχος αναφέρεται σε μία κούραση, και προκαλεί επίσης κούραση, γιατί αντιμετωπίζοντας τις διάφορες καταστάσεις της ζωής μας, ο οργανισμός μας πρέπει να «προετοιμαστεί» για να τις αντιμετωπίσει, και αυτό υπονοεί μία επένδυση ενέργειας (σωματική και ψυχολογική). Αναλύουμε στην συνέχεια τους πιο κοινούς παράγοντες πρόκλησης άγχους και τρόπους για να τους «ελέγξουμε» μέσω της πρακτικής του Διαλογισμού, για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας, και να αποφύγουμε τις ασθένειες και προβλήματα που δημιουργεί το στρες: πεπτικές διαταραχές, έλκος στομάχου και προβλήματα στο έντερο, άσθμα, αίσθημα ασφυξίας, απώλεια μνήμης, αϋπνία, ανησυχίες, αλλαγές διάθεσης, αυξημένη κατανάλωση ναρκωτικών, κατάθλιψη, σεξουαλική δυσλειτουργία, διαταραχή της λίμπιντο, κράμπες, συσπάσεις, κλπ.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ
Οι παράγοντες που προκαλούν άγχος μπορεί να είναι τόσο εξωτερικοί όσο και εξωτερικοί, και άμεσα ή έμμεσα παράγουν μια ανισορροπία στον οργανισμό. Μπορούν να είναι φυσικού τύπου, όπως για παράδειγμα τραυματισμοί, ακινητοποιήσεις, χρόνιες μολύνσεις, επεμβάσεις, τοκετός, έλλειψη ύπνου, αφυδάτωση, κλπ., ή ψυχολογικού τύπου, δηλαδή συναισθηματικής φύσης, όπως για παράδειγμα συγκρούσεις στις ερωτικές σχέσεις, ανησυχίες, οικογενειακά προβλήματα, και δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας.
Γενικά, κατηγοριοποιούνται σε 8 μεγάλες ομάδες:
- Καταστάσεις όπου χρειάζεται γρήγορη επεξεργασία πληροφοριών,
- Επιβλαβή ερεθίσματα του περιβάλλοντος,
- Αντίληψη ύπαρξης απειλών,
- Μεταβολές φυσιολογικών διαδικασιών (αρρώστιες, ναρκωτικά),
- Απομόνωση και περιορισμοί μετακίνησης,
- Αδυναμία επίτευξης στόχων ή ενδιαφερόντων,
- Ομαδική πίεση, και
- Εκνευρισμός.
Αυτό που έχουν κοινό όλες αυτές οι κατηγορίες είναι ότι προκαλούνται από την απουσία ή απώλεια κάποιου πράγματος που το άτομο αντιλαμβάνεται ως απαραίτητο για την ευημερία του.
Τους παράγοντες άγχους ψυχολογικού ή εσωτερικού τύπου μπορούμε να μάθουμε να τους ελέγχουμε, όπως θα δούμε σε αυτό το άρθρο, και επίσης προτείνουμε να συμμετέχετε στους κύκλους μαθημάτων Αυτογνωσίας μας, όπου δίνονται θεωρητικά θεμέλια και διάφορες πρακτικές για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Στην περίπτωση των εξωτερικών παραγόντων, πρέπει στην αρχή να μάθουμε να τους αναγνωρίζουμε. Για παράδειγμα, ένα βρώμικο μέρος, ακατάστατο και κλεισμένο, παράγει σε εμάς μια κατάσταση δυσφορίας που καταλήγει να μας επηρεάζει αρνητικά. Έτσι επίσης, η ηχορύπανση προκαλεί πολύ άγχος, και για αυτό θα έπρεπε να αναζητούμε μέρη όπου μπορούμε να απολαύσουμε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως «θεραπεία σιωπής». Το ίδιο συμβαίνει με τις εργασίες, τα μέρη, και τις σχέσεις: πρέπει να μάθουμε να τα επιλέγουμε για να μας προκαλούν το λιγότερο δυνατό άγχος. Πολλές φορές είναι ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ (ακόμα και αν δεν το βλέπουμε έτσι) Η ΕΠΙΛΟΓΗ των πιο υγιεινών για την ζωή μας εσωτερικών και εξωτερικών καταστάσεων.
Η επιστήμη του διαλογισμού είναι ένας από τους πιο βασικούς συμμάχους που έχουμε στην μάχη με το στρες. Πριν εμβαθύνουμε σε αυτόν, θα περιγράψουμε δύο από τα θεμελιώδη βήματά του: χαλάρωση και συγκέντρωση.
Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ
Η κατάσταση χαλάρωσης είναι απαραίτητη για την αποφυγή σπατάλης ενέργειας, και βοηθάει ώστε το σώμα να επαναφέρει την φυσική του ισορροπία. Υπάρχουν 3 τύποι χαλάρωσης: φυσική, διανοητική, και συναισθηματική χαλάρωση. Η χαλάρωση είναι ένα βασικό μέρος όλων των θεραπειών ελέγχου του άγχους, της έντασης, της αϋπνίας, του άσθματος, κλπ.
Όταν η χαλάρωση γίνεται καθημερινά, τα οφέλη της είναι μεγαλύτερα. Προτείνεται να ασκείστε σε αυτό 15 λεπτά την ημέρα, ως δώρο προς τον εαυτό σας.
Πάντα ξεκινάμε μια πρακτική χαλάρωσης βάζοντας Συνείδηση στην αναπνοή. Το οξυγόνο ενισχύει την ενέργεια του σώματος και την ευκινησία. Μια αποτελεσματική και βαθιά αναπνοή κάνει τα συναισθήματα να ρέουν, φορτίζει το σώμα με ενέργεια, και βελτιώνει την ποιότητα της ζωής μας.
Υπάρχουν τρεις τύποι αναπνοής: ανώτερη, μεσαία, και κοιλιακή.
Η ανώτερη ή κλειδική είναι όταν κινούνται μόνο οι ώμοι και το ανώτερο μέρος των πνευμόνων. Αυτό γενικά συμβαίνει όταν έχουμε σφιγμένη την μέση ή είμαστε καθιστοί.
Η μεσαία ή πλευρική αναπνοή γεμίζει το ανώτερο και μεσαίο μέρος των πνευμόνων. Αυτό το κάνουν τα άτομα που εργάζονται όρθια ή περπατώντας.
Η κοιλιακή, βαθιά, ή διαφραγματική αναπνοή γίνεται όταν είμαστε ξαπλωμένοι ή κοιμόμαστε. Συμπεριλαμβάνει περισσότερη κίνηση από το διάφραγμα, που στην εισπνοή, τραβάει περισσότερο οξυγόνο, γεμίζοντας με αέρα το ανώτερο, μεσαίο, και κατώτερο μέρος των πνευμόνων, και λαμβάνοντας έτσι την μέγιστη ποσότητα ενέργειας.
Η ΣΚΕΨΗ
Η σκέψη είναι μια δραστηριότητα του διανοητικού συστήματος, όπου συμμετέχει η μνήμη, η προσοχή, η κατανόηση, η μάθηση, κλπ. Παλιότερα, η λειτουργεία του Νου αντιμετωπιζόταν όπως η λειτουργεία μιας μηχανής, ωστόσο, σήμερα, μελετάται η ύπαρξη της Συνείδησης, για να κατανοήσουμε το πώς συμπεριφερόμαστε και το γιατί.
Όταν σκεφτόμαστε κάτι, «ξεφεύγουν» νοητικά κύματα από το μυαλό μας, όπως σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό, και φτάνουν, για παράδειγμα, στο άτομο που σκεφτόμαστε. Όταν ζητάνε σε έναν αρχιτέκτονα να κατασκευάσει ένα σπίτι, πρώτα το κατασκευάζει στον νου, μετά τον προβάλλει στο σχέδιο, και τέλος, αποκρυσταλλώνεται στο οικόπεδο.
Όλοι κάνουμε σχέδια στον νου μας για αυτό που είμαστε ή θέλουμε να είμαστε, συνειδητά ή ασυνείδητα, και ανάλογα με το πόσο τα σχέδια του
νου αποκρυσταλλωθούν στο φυσικό, τότε η ζωή μας θα είναι αντίστοιχα χαρούμενη ή δυστυχισμένη. Έτσι, οι καταστάσεις που μας περιβάλλουν και μας περιορίζουν είναι δημιούργημά μας, ξεκινώντας από τον τρόπο που σκεφτόμαστε και νοιώθουμε. Όταν επιλέγουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και νοιώθουμε σε έναν φυσικό και αρμονικό τρόπο, οι συνθήκες της ζωής μας θα ξεκινήσουν να μεταβάλλονται.
Οι σκέψεις είναι οι βασικοί παράγοντες που μας προκαλούν στρες: γενικά είναι τυχαίες, ακατάστατες, και αντιφατικές. Έτσι, πρέπει να μάθουμε να τις ελέγχουμε, καθώς είμαστε εμείς οι ίδιοι, και όχι οι εξωτερικοί παράγοντες, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τις ψυχολογικές μας διαδικασίες. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της Συγκέντρωσης.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ
Το στοιχείο κλειδί για την επίτευξη της είναι η Θέληση, που εκφράζεται ως ένα «θέλω» που «πολώνει» τον νου, και έτσι όλες οι ικανότητες, δυνατότητες, και πόροι θέτονται στην υπηρεσία αυτού του «θέλω».
Η συγκέντρωση επιτρέπει την συλλογή της δύναμης της σκέψης σε ένα σημείο, αποφεύγοντας την νοητική απόσπαση, και επιτυγχάνοντας έναν βαθμό ελέγχου πάνω στις σκέψεις.
Επίσης, στην Γνωστική Κουλτούρα, μελετάμε ότι οι δύο πόλοι του Νου μας είναι η Θέληση και η Φαντασία, και ότι το κλειδί της επιτυχίας είναι και οι δύο να βρίσκονται ενωμένες σε δονούμενη αρμονία. Όποιος μαθαίνει να συγκεντρώνει την σκέψη του σε ένα μόνο πράγμα θα εκτελέσει θαύματα.
Σας προτείνουμε την ακόλουθη πρακτική Συγκέντρωσης: σε πλήρη χαλάρωση, συγκεντρώνουμε την προσοχή στην άκρη της μύτης, προσπαθώντας να νοιώσουμε τους παλμούς της καρδιάς. Μετά, με τον ίδιο τρόπο, συνεχίζουμε στο αριστερό αφτί, μετά στο αριστερό χέρι, μετά στο αριστερό πόδι, και συνεχίζουμε από το δεξί πόδι, μέχρι να κάνουμε ολόκληρο τον κύκλο και να επιστρέψουμε στην μύτη, πάντα προσπαθώντας να νοιώθουμε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται τους παλμούς της καρδιάς.
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ
Έχοντας μιλήσει για την χαλάρωση και την συγκέντρωση, θα μιλήσουμε τώρα και για αυτήν την αρχαία τεχνική. Ο διαλογισμός είναι το να «οδηγούμαστε στο κέντρο μας, στο μέτρο μας», και έχει αποδειχθεί ότι 30 ή 40 λεπτά διαλογισμού κάθε μέρα έχουν μεγάλα οφέλη, όχι μόνο για τον έλεγχο του στρες, αλλά επίσης για τον νου, βελτιώνοντας την ευφυία, την δημιουργικότητα, την μνήμη, την κατανόηση, την ικανότητα εστίασης της προσοχής, την αισιοδοξία, κλπ., κάτι που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής.
Στον Πνευματικό τομέα, ο Διαλογισμός είναι η συνάντηση της ατομικής Συνείδησης με την συμπαντική Συνείδηση μέσω της μεγάλης σιωπής του νου.
Ασκείται με βάση τα ακόλουθα ΒΗΜΑΤΑ:
ASANA (στάση του σώματος):
Αποτελεί την επίτευξη μιας ολοκληρωτικής χαλάρωσης του σώματος, μέχρι να μην το νοιώθουμε. Άσχετα με την θέση του σώματος, το σημαντικό είναι να διατηρήσουμε ίσια την σπονδυλική στήλη, διατηρώντας ίσιους τους γοφούς, τους ώμους, και το κεφάλι, με τα μάτια κλειστά για να αποφύγουμε τις αποσπάσεις.
PRATYARA (να μην σκεφτόμαστε τίποτα):
Το να πετύχουμε το να μείνει ο νους σε σιωπή, να αφήσουμε τις σκέψεις που έρχονται στον νου να σβήνουν, χωρίς να πιανόμαστε από αυτές. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι το πιο δύσκολο: να ξεχωρίσουμε τον Αισθησιακό Νου της όσφρησης, αφής, όρασης, γεύσης, και ακοής, για να δώσουμε τον χώρο στην Συνείδηση να μάθει να αφαιρεί τον νου από τις αισθήσεις. Με τακτική πρακτική όλοι μπορούμε να πετύχουμε σε αυτήν την τεχνική.
DHARANA (συγκέντρωση σε ένα μόνο πράγμα):
Το να εστιάσουμε τον νου σε έναν μόνο σκοπό, αποφεύγοντας την απόσπαση του νου. Συγκεντρώνουμε την προσοχή σε κάτι γνωστό για τον Αισθησιακό Νου και μένουμε εκεί, μέχρι να γνωρίσουμε αυτό που ονομάζουμε την «Διπλή Φύση» των σκέψεων και αισθημάτων, ώστε μετά να ξεπεράσουμε αυτήν την μάχη των διπλών αντιθέτων.
DYANA (βαθύς διαλογισμός)
Βαθύς συλλογισμός, όπου «λαμβάνουμε» πληροφορίες πάνω στο θέμα που μελετάμε, στο οποίο συγκεντρωνόμαστε. Η νύστα πρέπει να συνδυαστεί σοφά με τον Διαλογισμό.
SHAMADI (έκσταση)
Σε αυτό το στάδιο φτάνουμε σε αυτό που ονομάζεται το «Φωτισμένο Κενό», την έκφραση της Αλήθειας, πιο πέρα από όλα όσα είναι γνωστά στον νου μας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Συμπερασματικά, και μέσω της εμπειρίας μας, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι χάρη στον Διαλογισμό, μπορούμε να επιτύχουμε μια νοητική και συναισθηματική ισορροπία στην ζωή μας, και να επαναφέρουμε την φυσική τάξη της ίδιας μας της φύσης. Αν σας ενδιαφέρει αυτό το θέμα και θέλετε να εμβαθύνετε, σας προσκαλούμε να συμμετέχετε στους κύκλους μαθημάτων Αυτογνωσίας μας.
